فرشته كريمي ملي‌پوش فوتبال بانوان ايران كه همراه با اين تيم به مسابقات مقدماتي المپيك لندن رفت و بدون برگزاري مسابقه به وطن بازگشت، متولد سال 1367 است.
در دوراني كه به مدرسه مي‌رفت علاقه زيادي به فوتبال داشت و همين علاقه باعث شد وقتي با آگهي ثبت‌نام تيم فوتبال در باشگاهي كه در آن بسكتبال بازي مي‌كرد، مواجه شد بدون درنگ در اين كلاس ثبت‌نام كند. وي پس از شركت در مسابقات مدارس و راهيابي به رقابت‌هاي كشوري مورد توجه داوران و مسئولان فدراسيون قرار گرفت و به تيم ملي فوتبال بانوان معرفي شد. در سال 1384 براي اولين بار حضور در تيم ملي فوتبال را زير نظر شهرزاد مظفر تجربه كرد و در سال 1388 نيز به تيم ملي فوتسال دعوت شد.
اين هافبك هجومي باانگيزه و دانشجوي رشته تربيت‌بدني كه معتقد است تيم ملي فوتبال ايران در صورت رويارويي با حريفان در مرحله دوم مقدماتي المپيك، به مرحله نهايي صعود مي‌كرد .
* تهران تيم فوتبال نداشت، به ليگ فوتسال رفتم
در سال 1384 كه به تيم ملي فوتبال دعوت شدم، 16 سال بيشتر سن نداشتم و در تيم بزرگسالان بازي مي‌كردم. برايم سخت بود با كساني كه از من بزرگتر هستند، بازي كنم، اما رفتار خوب بازيكنان باعث شد تا احساس دلتنگي را فراموش كنم. بازيكن فوتبال بودم، اما چون تهران هيچ تيم فوتبالي در ليگ نداشت، مجبور شدم به ليگ فوتسال روي بياورم. با توجه به شرايط سني‌ام، خانواده اجازه نمي‌داد به تنهايي از تهران خارج شوم و به يك تيم شهرستاني بپيوندم.
* عمويم براي فوتبال بازي كردن پيش پدرم وساطت كرد
از سال 84 ملي‌پوش هستم ولي 2 سال است كه هم فوتسال و هم فوتبال كار مي‌كنم. يك سال پدرم با سفرهايم با تيم مخالفت كرد، اما يكي از عموهايم كه مرا بسيار دوست داشت، از من حمايت كرد و واسطه شد تا پدرم موافقت كرد. اكنون هم پدرم هميشه مي‌گويد با حمايت عمويت به اينجا رسيدي
در دوراني كه به مدرسه مي‌رفت علاقه زيادي به فوتبال داشت و همين علاقه باعث شد وقتي با آگهي ثبت‌نام تيم فوتبال در باشگاهي كه در آن بسكتبال بازي مي‌كرد، مواجه شد بدون درنگ در اين كلاس ثبت‌نام كند. وي پس از شركت در مسابقات مدارس و راهيابي به رقابت‌هاي كشوري مورد توجه داوران و مسئولان فدراسيون قرار گرفت و به تيم ملي فوتبال بانوان معرفي شد. در سال 1384 براي اولين بار حضور در تيم ملي فوتبال را زير نظر شهرزاد مظفر تجربه كرد و در سال 1388 نيز به تيم ملي فوتسال دعوت شد.
اين هافبك هجومي باانگيزه و دانشجوي رشته تربيت‌بدني كه معتقد است تيم ملي فوتبال ايران در صورت رويارويي با حريفان در مرحله دوم مقدماتي المپيك، به مرحله نهايي صعود مي‌كرد .
* تهران تيم فوتبال نداشت، به ليگ فوتسال رفتم
در سال 1384 كه به تيم ملي فوتبال دعوت شدم، 16 سال بيشتر سن نداشتم و در تيم بزرگسالان بازي مي‌كردم. برايم سخت بود با كساني كه از من بزرگتر هستند، بازي كنم، اما رفتار خوب بازيكنان باعث شد تا احساس دلتنگي را فراموش كنم. بازيكن فوتبال بودم، اما چون تهران هيچ تيم فوتبالي در ليگ نداشت، مجبور شدم به ليگ فوتسال روي بياورم. با توجه به شرايط سني‌ام، خانواده اجازه نمي‌داد به تنهايي از تهران خارج شوم و به يك تيم شهرستاني بپيوندم.
* عمويم براي فوتبال بازي كردن پيش پدرم وساطت كرد
از سال 84 ملي‌پوش هستم ولي 2 سال است كه هم فوتسال و هم فوتبال كار مي‌كنم. يك سال پدرم با سفرهايم با تيم مخالفت كرد، اما يكي از عموهايم كه مرا بسيار دوست داشت، از من حمايت كرد و واسطه شد تا پدرم موافقت كرد. اكنون هم پدرم هميشه مي‌گويد با حمايت عمويت به اينجا رسيدي
